توضیحات
دستگاه تشدید اجباری
جهت تعيين مدول الاستیک ديناميکي و نسبت پواسون بتن از دستگاه تشدید اجباری یا دستگاه تشدید ضربه استفاده می شود. فرکانس های تشدید با استفاده از یکی از دو روش جایگزین تعیین می شوند: (1) روش رزونانس اجباری یا (2) روش تشدید ضربه. صرف نظر از اینکه کدام روش آزمایش انتخاب شده است، همان روش باید برای تمام نمونه های یک سری مرتبط استفاده شود.
در دستگاه تشدید اجباری با اعمال موج با فرکانس هاي مختلف و بررسی پاسخ دریافتی از نمونه، فرکانس تشدید عرضي، طولي و پيچشي اندازه گیری میشود. در شکل شماره 1 نحوه اندازهگیری فرکانس های عرضي، طولي و پيچشي بصورت شماتیک رسم شده است.
بررسی فرکانس تشدید در این دستگاه به روش اجباري Forced Vibration صورت ميگيرد. متداول ترين روش ارزيابي تخريب بتن در برابر چرخه ذوب و انجماد مکرر مطابق استاندارد ASTM C666 ، سنجش فرکانس تشدید ميباشد. کاهش در مدول الاستیک پس از چرخه هاي ذوب و انجماد، معرف میزان تخريب است.
کاربرد دستگاه تشدید اجباری
- امکان بررسی دوام بتن
- تعیین مدول الاستیک و نسبت پواسون
- بررسی میزان تخریب در چرخه ذوب و انجماد
روش انجام آزمایش
در روش تشدید (رزونانس) اجباری، یک نمونه پشتیبانی شده توسط یک واحد محرک الکترومکانیکی مجبور به ارتعاش شده و پاسخ نمونه توسط یک واحد پیکاپ سبک وزن بر روی نمونه دزیافت میشود. فرکانس تا زمانی که پاسخ نمونه اندازه گیری شده به حداکثر دامنه برسد تغییر میکند. مقدار حداکثر پاسخ فرکانس، مقدار فرکانس تشدید نمونه است.
این روش آزمایش اساساً برای تشخیص تغییرات قابل توجه در مدول الاستیسیته دینامیکی نمونههای آزمایشگاهی یا میدانی که در معرض هوازدگی یا سایر انواع تأثیرات بالقوه رو به زوال هستند در نظر گرفته شده است.
مقدار مدول الاستیسیته دینامیکی بهدستآمده با این روش آزمایش، به طور کلی بیشتر از مدول الاستیسیته استاتیکی است که با استفاده از روش تست C 469 به دست میآید. این تفاوت تا حدی به سطح مقاومت بتن بستگی دارد.
شرایط ساخت، میزان رطوبت و سایر ویژگی های نمونه های آزمایشی (به بخش نمونه های آزمایشی مراجعه کنید) به طور قابل توجهی بر نتایج به دست آمده تأثیر می گذارد. مقایسه نتایج حاصل از نمونه هایی با اندازه ها یا شکل های مختلف توصیه نمیشود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.